Lompat ke isi

Sôleutan Acèh

Nibak Wikipedia

Sôleutan Acèh nakeuh ureueng mat gayam atawa raja di Keurajeuen Acèh, kön cuma sôleutan nyang na di Acèh, di Acèh na cit Sôleutanah atawa Sôleutan Inong. Nyoekeuh dapeuta nan sôleutan nyang tom mat gayam di Keurajeuen Acèh.[1]

Geunaréh Meukuta Alam

[peusaneut | peusaneut asai]

Di yup nyoe nakeuh dapeuta sôleutan Acèh nibak garéh Meukuta Alam.[2]

Sôleutan Acèh Geunaréh Meukuta Alam
# Nam Masa mat gayam Keuteurangan
1 Sôleutan Ali Mughayat Syah 1496 - 1528 / 7 Agustus 1530 nyang peudöng keurajeuen, aneuk Syamsu Syah
2 Sôleutan Salahuddin 1528 / 1530-1537 / 1539 aneuk Sôleutan Ali Mughayat Syah, abéh umu bak 25 uroe Buleuen Siblaih 1548.
3 Sôleutan Alauddin al-Qahhar 1537-1568 / 28 September 1571 aneuk Sôleutan Ali Mughayat Syah dan adek dari Sôleutan Salahuddin dari Acèh.
4 Sôleutan Husain Ali Riayat Syah 1568 / 1571-1575 / 8 Juni 1579 aneuk agam Sôleutan Alauddin al-Qahhar.
5 Sôleutan Muda 1575 / 1579 aneuk agam Sôleutan Husain Ali Riayat Syah. Ban meu umu padum buleuen sagai watèe jeuet keu sôleutan.
6 Sôleutan Sri Alam 1575-1576 / berkuasa hanya pada 1579 aneuk agam Sôleutan Alauddin al-Qahhar. Na cit raja Priaman
7 Sôleutan Zainal Abidin 1576-1577 / berkuasa hanya pada 1579 cuco Sôleutan Alauddin al-Qahhar.

Sôleutan-sôleutan Aseng

[peusaneut | peusaneut asai]
Sôleutan Acèh asai luwa Acèh
No Nan Masa geupimpin Keterangan
8 Sôleutan Alauddin Mansur Syah bin Sôleutan Mansur Syah I (Sôleutan Pirak 1549-1577) 1577 / 1579-1589 / dipoh mate bak watee kira-kira 1586 aduen Sôleutan Ahmad Tajuddin Syah, Sôleutan Pirak
9 Sôleutan Buyong 1589 / 1586-1596 / 28 Juni 1589 aneuk raja Indrapura.

Geunaréh Darul-Kamal

[peusaneut | peusaneut asai]
Sôleutan Aceh Geunaréh Darul-Kamal
# Nam Masa mat gayam Keterangan
10 Sôleutan Alauddin Riayat Syah Sayyid al-Mukammil 1596 / 1589 - 1604 cuco syèedara yah Sôleutan Ali Mughayat Syah, aneuk Sôleutan Firman Syah, biek Sôleutan Inayat Syah, raja Darul-Kamal.
11 Sôleutan Ali Riayat Syah 1604- 1607 aneuk Sôleutan Alauddin Riayat Syah.

Rèfèrensi

[peusaneut | peusaneut asai]
  1. ^ Husain, Sarkawi B. (2017-01-01). Sejarah Masyarakat Islam Indonesia. Airlangga University Press. ISBN 978-602-6606-47-1. 
  2. ^ Keurajeuen Acèh: Jameun Sôleutan Éseukanda Muda (1607-1636).