Nederlands: Negatief. Sumatra telde voor 1900 weinig goede wegen, maar dat wil niet zeggen dat er helemaal geen wegen waren. In het westelijk deel van het eiland waren de wegen de enige verbindingen tussen het gebergte en de smalle kuststrook, maar tot ver in de 19e eeuw waren dit veelal korte weggedeeltes die ook nog slecht van kwaliteit waren. Het aantal wegen nam gedurende die eeuw wel toe, omdat het koloniaal bewind zich steeds verder in het binnenland liet gelden, bijvoorbeeld gedurende de Padri Oorlog en de Atjeh Oorlog. Ook economische expansie (plantages, mijnbouw) werd vaak op de voet gevolgd door toenemende overheidsbemoeiing, wat meestal ook leidde tot uitbreiding van het wegennet. Goed hadden de wegen niet hoeven zijn als alles per olifant zou zijn getransportreerd. Dat was echter bepaald niet het geval en deze foto is dan ook tamelijk uniek. Sumatra beschikte over veel olifanten, maar het temmen ervan was een zeldzaamheid. In de 17e eeuw hield Sultan Iskandar Muda van Atjeh grote aantallen olifanten als rijdier en voor het houden van gevechten. Het schijnt echter dat met de dood van deze Sultan de kunst van het temmen van olifanten verloren is gegaan. Dit in tegenstelling tot India, Birma en Thailand waar olifanten gebruikt werden voor de jacht, als rijdier bij officiële gelegenheden en voor werk in de bossen. Pas tijdens de Atjeh Oorlog gingen de Nederlanders gebruik maken van olifanten. (P. Boomgaard, 2001). Transport door olifanten voor militair en goederenvervoer tussen Tangsé en Geumpang, Atjeh